Σε ένα παραδοσιακό αρτοποιείο της Κρήτης βρήκαμε αυτό το πολύ νόστιμο τυροκούλουρο. Αποτελεί ένα μίγμα από τρία τυριά για επικάλυψη, μια ζύμη πραγματική μαγεία που λιώνει στο στόμα και ένα ακόμα κρυμμένο τυρί μέσα στη ζύμη. Ο σχεδιασμός του προϊόντος Απευθυνόμαστε στους λάτρεις του τυριού, σε πελάτες που βαρέθηκαν την κλασική τυρόπιτα και θα ήταν θετικοί στο να δοκιμάσουν πραγματικά κάτι εντελώς διαφορετικό, κάτι άλλο πέρα από τη σφολιάτα. Το κρητικό τυροκούλουρο είναι ένα προϊόν καθημερινό, που θα αποκτήσει και θα κατακτήσει τους πελάτες σας, ανεβάζοντας τον τζίρο του καταστήματός μας. Σε μια προσπάθεια που κάναμε για την κατεψυγμένη μορφή του τυροκούλουρου, δεν κατέστη δυνατή η ίδια εμφάνιση και πιο πολύ η ίδια γεύση. Γι’ αυτό καλό είναι να αποφύγουμε μια τέτοια επιλογή. Το προϊόν αυτό θα πρέπει λοιπόν να το προσφέρουμε φρέσκο στους πελάτες μας, οργανώνοντας σε καθημερινή βάση την παραγωγή του. Επιλέγουμε την κλασική διάσταση του κουλουριού Θεσσαλονίκης αλλά και το ίδιο βάρος στη ζύμη.
Επιλέγουμε ένα μαλακό αλεύρι τύπου 55%, λόγω των καλών ιδιοτήτων του όσον αφορά στη διόγκωση. Να μην ξεχνάμε όλο αυτό το βάρος από τα τυριά, αλλά και την αίσθηση που έχει το τελικό προϊόν στο δάγκωμα και τη μάσηση. Δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή στην επιλογή των υλικών έτσι, ώστε το αποτέλεσμα να μπορέσει να μας ανταμείψει…
Ζυμώνουμε προσεχτικά προσθέτοντας το νερό έτσι ώστε να πάρουμε καλοδουλεμένο ζυμάρι. Ενδεικτικά, ζυμώνουμε 6 λεπτά, στην πρώτη ταχύτητα και άλλα 8 λεπτά, στη δεύτερη. Λίγο πριν το τέλος, ρίχνουμε την παρμεζάνα, ώστε να απορροφηθεί καλά. Αν έχουμε αργό ζυμωτήριο, τότε κυλινδρίζουμε καλά το ζυμάρι. Το φρέσκο γάλα και η μαργαρίνη “απογειώνουν” τη ζύμη και της δίδουν την αίσθηση του μπριός, χωρίς όμως την παρουσία των αυγών.
Με το τέλος του ζυμώματος, αφήνουμε να ξεκουραστεί για 20 λεπτά. Τεμαχίζουμε 80-100 γρ. και πλάθουμε μικρά ρολς, τα οποία αφήνουμε και πάλι να ξεκουραστούν. Ανοίγουμε όλη τη ζύμη σε φιτίλια μήκους 10 εκατοστών και την αφήνουμε και πάλι για ξεκούραση. Να σημειωθεί ότι τα ενδιάμεσα ξεκουράσματα δεν είναι απαραίτητα, όταν η ποσότητα που θα φτιάξουμε είναι μεγάλη και άρα υπάρχει έτσι και αλλιώς ο απαραίτητος χρόνος.
Πασπαλίζουμε τα χέρια μας με αλεύρι και δίνουμε έκταση στα φιτίλια κλείνοντάς τα προσεκτικά. Βουτάμε τα κουλούρια σε νερό και αμέσως μετά, στο μίγμα με τα τυριά. Ενδεχομένως, να μην κολλήσει αρκετό τυρί, αλλά εσείς συνεχίστε την απόθεση των κουλουριών στη λαμαρίνα ψησίματος.
Αμέσως μετά, προσθέστε αρκετό τυρί πάνω στην επιφάνεια των κουλουριών και τοποθετήστε τα στη στόφα να γίνουν. Μπορούμε όμως, αν θελήσουμε, να ανοίξουμε τα φιτίλια με τον πλάστη και να βάλουμε τη γέμιση εσωτερικά. Μετά, τα κλείνουμε προσεχτικά και τα αποθέτουμε στη λαμαρίνα προσέχοντας, ώστε η ραφή να είναι από κάτω. Με ένα μαχαιράκι, χαράζουμε απαλά την επιφάνεια έτσι, ώστε από το ψήσιμο το τυρί να ξεχειλίσει.
Επιλέγουμε θερμοκρασία 35°C και σχετική υγρασία 77%. Συνολικά, μετά από 30 λεπτά είναι έτοιμα για φούρνισμα. Φουρνίζουμε στους 210°C για 20 λεπτά, χωρίς ατμό. Μόλις κρυώσουν, μπορείτε να τα τοποθετήσετε δίπλα από τα κλασικά κουλούρια με σησάμι ή κοντά στην τυροπιτιέρα, όχι όμως μέσα. Είναι ένα προϊόν που καταναλώνεται καλύτερα κρύο και με ευχαρίστηση όλη τη μέρα.
0 servings