Όπως όταν είμαστε παιδιά, μας δίνουν οι γονείς μας χρήσιμες κατευθύνσεις για τη ζωή, έτσι και στις επιχειρήσεις κάθε νέος εργαζόμενος πρέπει να αποκτήσει νέες γνώσεις για την εργασία του.
Γράφουν οι:
Γιώργος Σκρουμπέλος, Μηχανολόγος Μηχανικός RMS ΕΞΥΠΠ
Βουγιούκα Παναγιώτα Αργυρώ, Επιστήμων Τεχνολόγος Τροφίμων BSc
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να εκπαιδεύσει το προσωπικό της μία επιχείρηση, αλλά σύμφωνα με τα στατιστικά ο κατάλληλος τρόπος δεν είναι να παραδίδουμε ένα φυλλάδιο 100 σελίδων σε έναν νέο εργαζόμενο και την επόμενη μέρα να τον ρωτάμε χωρίς στόχευση, αλλά ούτε και να επιτρέπουμε σε έναν μη αξιολογημένο εργαζόμενο να εκπαιδεύσει ένα νεοπροσληφθέντα, κατά τη διάρκεια ειδικά της εκτέλεσης της εργασίας του.
Μέσα από αυτό το άρθρο, θα ήθελα να παροτρύνω τις επιχειρήσεις να εξελιχθούν τόσο για εκείνες, όσο και τους εργαζομένους, καθώς ένας καλά εκπαιδευμένος και ικανοποιημένος εργαζόμενος μπορεί να δώσει πολλά. Η εκπαίδευση του προσωπικού σε εποχές όπως αυτή που ζούμε, θα πρέπει να ακολουθεί την εξέλιξη η οποία υπάρχει. Αντί λοιπόν να δώσουμε ένα φυλλάδιο 100 σελίδων, ας φτιάξουμε ένα μικρό βίντεο, το οποίο θα εξηγεί στον εργαζόμενο κάποιες βασικές αρχές εκπαίδευσής του ή ο εργαζόμενος ο οποίος θα εκπαιδεύσει ένα νέο συνάδελφο, να φροντίσουμε να είναι πλήρως εκπαιδευμένος τόσο στον τρόπο που θα εκπαιδεύσει, όσο και στον τρόπο που θα διανέμει την πληροφορία, καθώς, όπως και στη ζωή, δεν προσλαμβάνουν όλοι οι άνθρωποι την πληροφορία με τον ίδιο τρόπο.
Σε αυτό το σημείο, θα τονίσω το ότι η εκπαίδευση προσωπικού επιχειρήσεων τροφίμων, σύμφωνα με την ΥΑ 147058/10-08-2007/ΦΕΚ/Β/17-08 – 2007, είναι υποχρεωτική.
Θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι η νομοθεσία είναι κάτι περισσότερο από ένα κομμάτι χαρτί ή για τα σημερινά δεδομένα, μία σελίδα στο ‘’internet’’ η οποία μας υποχρεώνει να ανεβάσουμε το κόστος της επιχείρησης. Με απλά λόγια και ένα καλό παράδειγμα: Έχω ένα ζαχαροπλαστείο και θέλω να προσλάβω έναν εργαζόμενο. Αυτός ο εργαζόμενος πρέπει να μάθει τα γλυκά που έχω στο κατάστημά μου, τι περιέχει το καθένα και να τηρήσω και τη νομοθεσία που με υποχρεώνει για την εκπαίδευσή του. Άρα θα επιλέξω έναν τρόπο για να του δείξω τα γλυκά που φτιάχνω π.χ. με ένα βίντεο. Θα πρέπει να τον αφήσω με έναν ζαχαροπλάστη μου, για να του δείξει τι βάζει στα γλυκά, ώστε να δει και πρακτικά και μετά θα πρέπει να τον εκπαιδεύσω, όπως ορίζει ο νόμος για τα ακόλουθα θέματα: Εισαγωγή στην ασφάλεια τροφίμων, μικροοργανισμοί και χαρακτηριστικά, τροφοδηλητηριάσεις και παρεμπόδιση αυτών, ατομική υγιεινή και συμπεριφορά, εργασιακό περιβάλλον, πρακτικές καθαρισμού, κοινά μιάσματα και έλεγχοι και νομοθεσία τροφίμων.
Εάν όμως, ο ίδιος εργαζόμενος απλά πάρει ένα φυλλάδιο να διαβάσει και ο εργαζόμενος που θα του δείξει, δεν είναι ένα άτομο το οποίο έχει τα εφόδια να εκπαιδεύσει, αυτό και θα στοιχίσει στην επιχείρηση χρόνο απασχόλησης και χρήμα και δε θα φέρει νέα γνώση στο νεοπροσληφθέτα, με αποτέλεσμα είτε να παρατείνεται η εκπαίδευσή του για τα θέματα που ορίζει ο νόμος, είτε να πιστοποιείται ο εργαζόμενος, χωρίς να έχει όντως εκπαιδευτεί σωστά. Εφόδιο δεν εννοούμε ο εκπαιδευτής – εργαζόμενος να κάνει μία δουλειά 20 χρόνια, αλλά να μπορεί να ελιχθεί και να βρίσκει τον πρακτικό ή λεκτικό τρόπο να εξηγεί. Το ότι ένας εργαζόμενος εκτελεί τη δουλειά του 20 χρόνια, δεν είναι δεδομένο ότι μπορεί και να εκπαιδεύσει.
Ανακεφαλαιώνοντας
- Χρόνος = Χρήμα = Σωστή Εκπαίδευση = Καταρτισμένο προσωπικό = Κέρδος
- Χρόνος = Χρήμα = Μη ορθή Εκπαίδευση = Μη καταρτισμένο προσωπικό = Ζημιά
Στην 1η περίπτωση, ο εργαζόμενος έχει εκπαιδευτεί, εξελίσσεται πάνω στο αντικείμενο, τα χρήματα και ο χρόνος που διατέθηκαν επαρκούν, συνεχίζει και εργάζεται στην επιχείρησή μου, δεν κινδυνεύω να υποστώ κάποιο πρόστιμο καθώς τηρώ και τη νομοθεσία. Τα λάθη που μπορεί να γίνονται είναι μικρά και διορθώνονται.
Στην 2η περίπτωση, ο εργαζόμενος έχει ολοκληρώσει την εκπαίδευση που του παρείχα, έχει κάποια εξέλιξη από την τριβή, ωστόσο είναι μικρή ακόμα. Τα χρήματα και ο χρόνος που διατέθηκαν κατά πάσα πιθανότητα δεν επαρκούν και θα πρέπει να επενδύσω κάτι παραπάνω για να τον κρατήσω και να διαθέσω κι άλλο χρόνο. Έχω πληρώσει κάποια εταιρεία για να εκπαιδεύσει τον εργαζόμενο, τον εκπαίδευσε και πήρα το χαρτί και για τη νομοθεσία. Παρόλα αυτά, ο εργαζόμενος δε συμμορφώνεται με τους κανόνες ατομικής υγιεινής, π.χ. καπνίζει, δεν πλένει τα χέρια του και πάει κατευθείαν στη θέση του.
Σε περίπτωση ελέγχου, ο 2ος εργαζόμενος θα μπορούσε να μας στοιχίσει ένα πρόστιμο προς την επιχείρηση ενώ, θα μπορούσε να επιμολύνει τα προϊόντα του καταστήματος με ξένη ύλη, όπως π.χ. υπόλειμμα καπνού από το χέρι του, να μην το αντιληφθεί όταν το παραδώσει στον πελάτη, με αποτέλεσμα να γίνει σχετική καταγγελία.
Αν και στην 1η περίπτωση η διαδικασία είναι αρκετά χρονοβόρα στην αρχή, μολαταύτα, θα μπορούσε να επιφέρει μία μακροπρόθεσμη εξοικονόμηση χρήματος, να συμβάλλει στην εξειδίκευση του προσωπικού και να επιτύχει αφοσίωση και ικανοποίηση των εργαζομένων, καθώς οι εργαζόμενοι βλέπουν ότι η επιχείρηση νοιάζεται γι’ αυτούς και δίνει τα απαραίτητα εφόδια για την εξέλιξή τους.
Μπορούμε λοιπόν να επιλέξουμε να έχουμε ένα ανειδίκευτο προσωπικό μη καλά εκπαιδευμένο, είτε ένα καταρτισμένο προσωπικό, που εκτιμά και θέλει να εξελιχθεί, μέσα από τη δική μας επιχείρηση, ενώ ταυτόχρονα της δίνει προστιθέμενη αξία.
