Μία από τις αγαπημένες μου παιδικές αναμνήσεις είναι, κάποιο αυγουστιάτικο πρωινό, να κατηφορίζω τον κεντρικό, πλακόστρωτο πεζόδρομο στη Χώρα της Άνδρου. Θυμάμαι τότε να ανασαίνω – μπερδεμένο με το μελτεμάκι- το λυγωτικό άρωμα φρεσκοψημένης χειροποίητης τυρόπιτας από τον τοπικό φούρνο, τον οποίο, εννοείται ότι επισκεπτόμασταν για τις καθημερινές μας προμήθειες