Σύμφωνα με μελέτες οι οποίες έχουν διεξαχθεί, τα σιτηρά έχουν κατακτήσει από τις πρώτες θέσεις στα προϊόντα καθημερινής κατανάλωσης, με παραδείγματα όπως, το καθημερινό τραπέζι μίας ελληνικής οικογένειας που περιλαμβάνει ψωμί, ενώ ένα σύνηθες πρωινό είναι μπολ με δημητριακά ή φρυγανιές. Τα σιτηρά θεωρούνται αλλεργιογόνες ουσίες, όπως αναφέρεται και στον Κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1169/2011, ως ακολούθως:
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΣ:
Παναγιώτα Αργυρώ Βουγιούκα
Επιστήμων Τεχνολόγος Τροφίμων BSc
ΣΥΝΤΑΞΗ:
Γιώργος Σκρουμπέλος
Μηχανολόγος Μηχανικός RMS ΕΞΥΠΠ
Δημητριακά που περιέχουν γλουτένη, δηλαδή: σιτάρι, σίκαλη, κριθάρι, βρώμη, όλυρα, σιτηρό kamut ή υβριδικές ποικιλίες τους, και προϊόντα με βάση τα δημητριακά αυτά, εκτός από:
α) σιρόπια γλυκόζης με βάση το σιτάρι, συμπεριλαμβανομένης της δεξτρόζης (1)·
β) μαλτοδεξτρίνες με βάση το σιτάρι (1)·
γ) σιρόπια γλυκόζης με βάση το κριθάρι·
δ) σιτηρά που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή αλκοολούχων αποσταγμάτων, συμπεριλαμβανομένης της αιθυλικής αλκοόλης γεωργικής προέλευσης
Η έκθεση σε αλλεργιογόνα μπορεί να επιφέρει ποικίλα συμπτώματα από τοπική αντίδραση στο δέρμα, στη στοματική κοιλότητα, στο γαστρεντερικό και αναπνευστικό σύστημα. Οι επιδράσεις μπορεί να ξεκινήσουν ως απλές και δυνητικά να προκαλέσουν θανατηφόρα αναφυλαξία. Η πλειοψηφία των ατόμων, εμφανίζει δερματικές αντιδράσεις, ενώ τα άτομα τα οποία εκδηλώνουν γαστρεντερικά προβλήματα, έχουν άμεση εκδήλωση συμπτωμάτων, και τα άτομα τα οποία έχουν αναπνευστικά συμπτώματα μπορεί να καταλήξουν άμεσα από ασφυξία. Στην περίπτωση της αναφυλαξίας, πρέπει να γνωρίζουμε πως μπορεί να εκδηλωθεί ύστερα από κατάποση ή και έκθεση σε αυτή, όπως παραδείγματος χάριν, με την εισπνοή σωματιδίων ή την επαφή με το δέρμα.
Οι μη μεσολαβούμενες από lgE τροφικές αλλεργίες απαντώνται κατά βάση στην παιδική ηλικία, σε αντίθεση με τους ενήλικες, όπου είναι αρκετά δύσκολη η ανίχνευσή τους. Στην κατηγορία αυτή υπάρχει και η κλινική εκδήλωση της προκαλούμενης από τροφική πρωτεΐνη αλλεργική πρωτοκολίτιδα (FPIAP). Η συγκεκριμένη μορφή, ξεκινά με αιμορραγία από το ορθό σε υγιή βρέφος και ξεκινά να υποχωρεί στην ολοκλήρωση της βρεφικής ηλικίας. Τα βρέφη τα οποία εμφανίζουν FPIAP έχουν βλεννώδεις και αιματηρές κενώσεις, ίσως σε συνδυασμό με ανησυχία και ευαισθησία. Τα τρόφιμα τα οποία έχουν ενοχοποιηθεί είναι τα σιτηρά, η σόγια, το αγελαδινό γάλα και τα αυγά. Σημαντικό είναι να αναφερθεί, πως η FPIAP εκδηλώνεται σε βρέφη που λαμβάνουν μέσω του θηλασμού, τις αλλεργιογόνες τροφικές πρωτεΐνες, καθώς αυτές απεκκρίνονται στο μητρικό γάλα.
Απ’ όσο γνωρίζουμε έως σήμερα, η γενετική σε συνδυασμό με τους περιβαλλοντικούς παράγοντες, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση κάποιας τροφικής αλλεργίας, ενώ η διάρκεια της εμβρυϊκής ζωής, μας έχει δώσει σημαντικές ενδείξεις για την αλλεργική ευαισθητοποίηση. Το σημαντικότερο αποτέλεσμα το οποίο έχουμε αποκομίσει είναι πως η καθυστερημένη εισαγωγή σιτηρών στη διατροφή ενός βρέφους, μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα, την μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης της τροφικής αλλεργίας των σιτηρών στα βρέφη. Συνιστάται, λοιπόν, στους νέους γονείς να διεξάγουν άμεσα έλεγχο τροφικών αλλεργιών στα παιδιά τους, από την βρεφική ηλικία, ώστε να ρυθμιστεί κατάλληλα η διατροφή του βρέφους και παράλληλα οι μητέρες να προλαμβάνουν την εκροή αλλεργιογόνων πρωτεϊνών που ενδεχομένως να έχουν περάσει στο μητρικό γάλα.
