Ο Χρήστος Λάμπρου είναι ένας ταλαντούχος ζαχαροπλάστης, αλλά και τεχνικός σύμβουλος και εκπαιδευτής στην εταιρία Ledra Foods, που αγαπάει πολύ τη γνώση και τη σκληρή δουλειά. Του αρέσει να μελετάει σε βάθος και είναι πάντα ανοιχτός σε νέα ερεθίσματα. Ακόμα περισσότερο, χαίρεται να μοιράζεται τις γνώσεις του με συνεργάτες, μαθητές και φίλους, να εμπνέει τους άλλους και να αποκαλύπτει τα μυστικά της τέχνης του.
Συνέντευξη στη Δεβόρρα Αλεξανδρή
Τι είναι αυτό που σε κάνει να μοιράζεσαι τόσο ανοιχτά τις γνώσεις και τα μυστικά της τεχνικής σου;
Δε βλέπω το επάγγελμά μας ως ανταγωνιστικό. Αντίθετα, θεωρώ πως είναι κάτι συλλογικό. Όλοι μας τρεφόμαστε από αυτό. Αν εγώ έχω καλό όνομα, θέλω ο διπλανός μου να έχει ακόμα καλύτερο, γι’ αυτό και προβαίνω διαρκώς σε νέες συνεργασίες. Πρακτικά βλέποντάς το μόνο, αν δε βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο, δε συνδεθούμε και δε συνεργαστούμε, ο κλάδος θα μαραζώσει. Ο καλύτερος ζαχαροπλάστης να είμαι, αν δεν υπάρχουν νεότερα παιδιά στο επάγγελμα, δεν θα υπάρχει κανείς να πληρώσει εισφορές για την καταβολή της σύνταξής μου όταν συνταξιοδοτηθώ.
Ποιος είναι για σένα ο ορισμός του επιτυχημένου ζαχαροπλάστη;
Για μένα πετυχημένος ζαχαροπλάστης είναι αυτός που έχει «ματώσει». Είναι αυτός που έχει στόχο να προχωρήσει συνειδητά, να δουλέψει σκληρά και να εκπαιδεύεται διαρκώς.
Ποια είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του καλού ζαχαροπλάστη;
Ο καλός χαρακτήρας. Ένας τέτοιος άνθρωπος επιδρά θετικά στην ομάδα, μαζεύει τους άλλους δίπλα του και τους οργανώνει. Ο κακός χαρακτήρας θα συγκεντρώσει γύρω του ανθρώπους με αντίστοιχα στοιχεία και τελικά θα διαλύσει την ομάδα. Αυτό θα περάσει και στα γλυκά.
Γεννιέσαι ή γίνεσαι;
Γεννιέσαι για να γίνεις. Θυμάμαι, είχα μια θεία ελληνογερμανίδα, η οποία μου έλεγε, «Μάθε τέχνη…μην αναλωθείς σε πανεπιστημιακές σπουδές. Μάθε κάποια τέχνη και κάνε την επιστήμη! Αυτό θα σου ανοίξει πολύ περισσότερους δρόμους». Η γυναίκα ήταν πολύ μπροστά από την εποχή της. Τελικά αν και καλός μαθητής, ακολούθησα τη συμβουλή της.
Τι είδους εκπαίδευση πήρες;
Η δική μου εκπαίδευση πέρασε από τρεις φάσεις. Η 1η φάση ξεκίνησε στα 14 μου που άρχισα να εργάζομαι στο ζαχαροπλαστείο ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ. Εκεί είχα την τύχη να δουλεύω κάτω από το Δημήτρη Κουκουνασούλη, ο οποίος είχε σπουδάσει στη Lenôtre και μας έμαθε τεχνικές βασισμένες στη γαλλική φιλοσοφία. Δεν εφαρμόζαμε πολλά πράγματα τότε, γιατί ο κόσμος δεν ήταν ακόμα δεκτικός, αλλά έμαθα να κάνω τα πάντα από το μηδέν.
Η 2η φάση ήταν η περίοδος των σπουδών μου στη Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων Αναβύσσου (ΣΤΕΑΝ), όπου είχα καθηγητή μου τον Τάσο Πρωτοψάλτη που μου έδωσε γερές βάσεις. Όλες οι ΣΤΕ είναι κορυφαίες. Σε όποια σχολή όμως και να πας, σίγουρα θα σου ανοίξει ένα παράθυρο. Πρέπει να φερθείς έξυπνα, και να βγεις από αυτό το παράθυρο για να δεις τον κόσμο με άλλα μάτια. Αν δεν πάρεις βάσεις από κάποια σχολή είναι δύσκολο να πετύχεις.
Τρίτη φάση της εκπαίδευσής μου θεωρώ την εργασία μου στη Ledra Foods. Είναι σημαντικό να συνεργάζεσαι με ανθρώπους με κοινή φιλοσοφία. Η Εταιρία επένδυσε σε μένα ως τεχνικό της από το 1998 που ξεκίνησε η συνεργασία μας και με έστειλε για εκπαιδεύσεις κατ’ ευθείαν στην πηγή. Πήγα στη Γερμανία για εκπαίδευση στην τεχνολογία τροφίμων, όπου πήρα βαθιές γνώσεις πάνω στην πρώτη ύλη, στην Αγγλία όπου έμαθα όλα τα αμερικάνικα προϊόντα και μίγματα, αλλά και πώς να στήνω μια θεωρία για παρασκευές, όπως κέικ και ντόνατς, φτιάχνοντάς τις από το μηδέν, στην Ισπανία το 2005, στο 1ο Διεθνές Σεμινάριο Σοκολάτας της Chocovic, όπου γνώρισα τον Ramon Morató ο οποίος είναι και αγαπητός μέντοράς μου. Ένας άλλος τρόπος που επένδυσε η Εταιρία στην εκπαίδευσή μου ήταν ότι μου έδινε χρόνο – την ώρα της δουλειάς – να μελετάω και να διαβάζω.
Ποια είναι τα κριτήρια με τα οποία πρέπει κάποιος να επιλέξει σχολή;
Τα κριτήρια επιλογής σχολής εξαρτώνται από τους στόχους που έχει βάλει κάθε υποψήφιος και από το πόσο σοβαρά ή φιλόδοξα βλέπει το θέμα.
Ένα σημαντικό κριτήριο είναι η ποιότητα της εκπαίδευσης που προσφέρει κάποια σχολή, το επίπεδο των εκπαιδευτών και του προγράμματος των μαθημάτων, ο σωστός και επαρκής εξοπλισμός. Όλα παίζουν σημαντικό ρόλο στην ποιοτική αξία της σχολής, καθώς η ίδια αυτή ποιότητα θα χαρακτηρίζει αύριο και τον σπουδαστή ως εργαζόμενο. Για το λόγο αυτό, θεωρώ ότι έχει προτεραιότητα το κριτήριο της ποιότητας σε σχέση με το οικονομικό κριτήριο, εφ’ όσον βέβαια υπάρχει η δυνατότητα.
Ένα επίσης σημαντικό κριτήριο είναι η πρακτική άσκηση που προσφέρει η σχολή. Καλό θα είναι μάλιστα να υπάρχει κάποιο πρόγραμμα, οπού ο σπουδαστής να μπορεί ταυτόχρονα με τις σπουδές να δουλεύει πάνω στο αντικείμενο και να έχει συνεχή τριβή με αυτό.
Εξίσου σημαντική είναι και η δικτύωση. Το διδακτικό προσωπικό των σχολών είναι ήδη δικτυωμένο με κάποιο τρόπο. Διακρίνοντας τα στοιχεία του κάθε σπουδαστή, θα πρέπει η σχολή να παίρνει την πρωτοβουλία να τον φέρει σε επαφή με πρόσωπα του χώρου, ανοίγοντάς του το δρόμο για μία επιτυχημένη καριέρα. Σαν καθηγητής, εγώ ο ίδιος όταν βλέπω συνειδητοποιημένα παιδιά είτε τα επιλέγω για δικούς μου βοηθούς είτε τα στέλνω κάπου αλλού. Καταλαβαίνει, λοιπόν, κανείς πόσο σημαντική για την εξέλιξη του σπουδαστή είναι η δικτύωση που προσφέρει η σχολή.
Επίσης, πρέπει να δει κανείς αν η σχολή προσφέρει κάποιες πιστοποιήσεις, τυχόν εξειδικεύσεις και σεμινάρια, καθώς κάτι τέτοιο αναβαθμίζει ακόμα περισσότερο τη βασική εκπαίδευση που προσφέρει.
Η αναγνωρισιμότητα της σχολής συνήθως είναι ακόμα ένα κριτήριο, καθώς επίσης και ο τρόπος που είναι δομημένη, αν έχει καλή διοίκηση, καλές εγκαταστάσεις και καλό πρόγραμμα.
Έχει καλές απολαβές το επάγγελμα;
Αν κάποιος κάνει σωστές, σταθερές κινήσεις και καλή διαχείριση, οι απολαβές είναι καλές. Όμως πρέπει να έχουν κατά νου τα νέα παιδιά που μπαίνουν στο επάγγελμα πως δεν ξεκινάς από την αρχή με στόχο τα χρήματα, γιατί σε κάθε ξεκίνημα δεν αποδίδεις όπως θα έπρεπε.
Τον πρώτο καιρό, αφήνεις τον εργοδότη να δει ποιος είσαι και πως εργάζεσαι, δίνοντάς του την ευκαιρία να καταλάβει ότι τον συμφέρει να σε πληρώσει καλά. Συχνά λέω στα παιδιά που με ρωτάνε για το μισθό τους «θα παίρνεις 10.000 ευρώ, αλλά θα έρχεσαι το πρωί στις 6:00 και θα φεύγεις το επόμενο πρωί στις 8:00».
Ποιος είναι ο οραματισμός σου;
Θέλω να μπορώ να βγάζω καλούς ζαχαροπλάστες, που θα πάνε την Ελληνική ζαχαροπλαστική μπροστά.
Μάθε τέχνη…
…και δε θα πεινάσεις ποτέ!
