Η συνταγή είναι από τον κ. Πέτρο Γιαννάκη, Πρόεδρο Σωματείου Αρτοποιών N. Καστοριάς
Ψωμί
Ρεβυθένιο (εφτάζυμο) ψωμί, παραδοσιακή συνταγή
Άρτος Χωριάτικος, Παραδοσιακός, ζυμωμένος στο χέρι
Το Παραδοσιακό Χωριάτικο ψωμί ζυμωμένο στο χέρι, ετοίμασαν οι δευτεροετείς μαθητές του τμήματος Β3 της Σχολής μας, στο πλαίσιο του εργαστηρίου “Αρτοποιία” με την επίβλεψη και καθοδήγηση του π. Φιλαρέτου Χριστιά Τεχνικού Αρτοποιίας Ζαχαροπλαστικής και του κου Τσεμπέρη Αντωνίου Τεχνολόγου Τροφίμων.
Το Παραδοσιακό Χωριάτικο ψωμί χάνεται στα βάθη των αιώνων και της παράδοσης. Είναι το ψωμί το οποίο το ζύμωνε η κάθε Ελληνίδα νοικοκυρά 2-3 φορές την εβδομάδα προκειμένου να θρέψει την οικογένειά της. Η συνταγή του μπορεί να διαφέρει από τόπο σε τόπο στον ελλαδικό χώρο και οφείλεται τόσο στα στάρια που υπήρχαν σε κάθε περιοχή (μαλακά, σκληρά, ή και τα δύο) όσο και στην παραγωγή και άλλων καρπών ή δημητριακών σπόρων που μπορούσαν να παράγουν αλεύρι, π.χ. βλέπουμε προσμίξεις με καλαμποκάλευρο, αλεύρι σίκαλης, κριθαριού και άλλων.
Γερμανικό spelt σίκαλης
Γερμανικό spelt σίκαλης
“Κρητικό” με αλεύρι από κριθάρι και χαρούπι
“Κρητικό” με αλεύρι από κριθάρι και χαρούπι
Καλαμποκόψωμο
Καλαμποκόψωμο
Λαγάνα “Brezeln”
Λαγανα “Brezeln”
Χωριάτικη λαγάνα παραδοσιακή με μπουλαμάτσι
Πασίγνωστο σαρακοστιανό προϊόν, με ελάχιστη υπόλευκη ψίχα, ακανόνιστη, αφράτη, μαλακή, ροδοκόκκινη κόρα με αρκετό σουσάμι, εύγευστη και αρωματική. Το σχέδιο που κυριαρχεί είναι οβάλ. Εύλογα, το πρώτο που θα ρωτούσε κάποιος, διαβάζοντας τον τίτλο, είναι τι θα πει μπουλαμάτσι και πώς το χρησιμοποιούμε. Το μπουλαμάτσι είναι ένα παχύρρευστο, επικαλυπτικό προϊόν, με ελαφρώς γλυκιά γεύση, πολύ θρεπτικό, με το οποίο αλείφουμε τις λαγάνες μας και στις οποίες προσδίδει όψη ροδοκόκκινη, μαλακή κόρα και υπέροχο άρωμα.
Λαγάνα ολικής άλεσης
Ζυγίζουμε όλα τα υλικά. Ζυμώνουμε για 10΄στην αργή ταχύτητα και 3΄-4΄ στην γρήγορη. Αφήνουμε το ζυμάρι να ξεκουραστεί πλασμένο σε καρβέλια για 10΄-15΄. Ανοίγουμε σε λαγάνες, ψεκάζουμε με νερό και ρίχνουμε σουσάμι σε όλη την επιφάνεια. Τοποθετούμε σε λαμαρίνες ή τελάρα και στοφάρουμε για 20΄. Ψήνουμε σε έτοιμο φούρνο 200οC για χρόνο ανάλογο του βάρους […]
Διαβάστε στο νέο τεύχος:
142. Μάιος – Ιούνιος
Μία από τις αγαπημένες μου παιδικές αναμνήσεις είναι, κάποιο αυγουστιάτικο πρωινό, να κατηφορίζω τον κεντρικό, πλακόστρωτο πεζόδρομο στη Χώρα της Άνδρου. Θυμάμαι τότε να ανασαίνω – μπερδεμένο με το μελτεμάκι- το λυγωτικό άρωμα φρεσκοψημένης χειροποίητης τυρόπιτας από τον τοπικό φούρνο, τον οποίο, εννοείται ότι επισκεπτόμασταν για τις καθημερινές μας προμήθειες